Geen idee hoe het komt maar ik blijf maar spullen vinden in mijn huis die ik best kan missen. Ik kan vrij makkelijk afscheid nemen van materiële dingen. Toch heb ik ook een paar spullen die ik graag wil bijhouden. Omwille van de mooie herinneringen die eraan vasthangen. Of omdat het echt veel voor me betekent.
Maar wat heb je aan een paar dozen op zolder waar je nooit naar kijkt? Insert de Memory Box!
Wat is een memory box?
Een memory box is een leuke doos die je mag vullen met souvenirs. Let wel, het moet bij deze ene doos blijven. En je plaatst deze doos best niet ergens in een stoffig hoekje op zolder. Neen, het is de bedoeling dat je deze doos af en toe eens opent en geniet van wat in je doos steekt.
Foto-albums
Hoe vaak neem jij bewust je foto-album vast? Vast heel weinig. Sinds mijn kleine neefje geboren is, halen wij de familie-albums wel eens uit om te vergelijken. Conclusie: het neefje lijkt op mijn broer, en op mijn zus. En volgens een verre nicht van mijn vader zelfs op mijn grootvader 🙂 Maar dit terzijde.
Als je door dit te lezen zelf je familie-album even bij de hand neemt, dan is mijn missie geslaagd 🙂
Wat zit er in mijn memory box?
Ok, terug naar die memory box. Wat zit daar bij mij in? Een oud briefje van 20 frank dat ik van mijn pa kreeg, de nieuwjaarsbrieven van de metekindjes, de geboortekaartjes van de metekindjes en het petekindje, mijn fluitje van de zeeleeuwentrainingen uit een vorig leven, een kaartje dat veel voor me betekent, een tasje van Tiffany’s (ik trok mijn stoute schoenen aan en vroeg de verkoopster een leeg tasje ;D – grappig souvenir van een tripje naar New York met mijn ma), mijn oude reispassen, wat van mijn eerste publicaties en uiteraard mijn accreditatie voor de Europese Spelen in Bakoe.
Blijft de inhoud er in?
Nee, net omdat ik er regelmatig eens in snuister, merk ik dat er zaken inzitten die me eigenlijk niet zo veel meer doen. Deze gaan er dan uit. Of ik leg andere accenten en kan plots wel afscheid nemen van bepaalde stuks uit mijn memory box.
Gouden regel
De gouden regel is echt wel dat je maximum één doos per persoon mag bijhouden! Vind je dit moeilijk? Bedenk dan eens waar je écht het hart van in zou zijn mocht je het kwijt spelen. Denk desnoods aan zaken uit je memory box die je zeker uit een brand zou redden. Wat zou je minder erg vinden? Awel, dat mag er eigenlijk uit.
Door deze doos af en toe eens vast te nemen en te bekijken hou je de inhoud niet alleen actueel, je houdt de herinneringen levendig. En mooie herinneringen verdienen toch een mooi plekje, niet?
Memory Jar
Een memory jar is ook een leuke manier om herinneringen te koesteren. Zelf koos ik voor een lege vaas waarin ik de (champagne-)kurken bij hou van memorabele gebeurtenissen. Ik hield de kurken bij van feestmomenten en plaatste er de datum en gelegenheid op met een fijne alcoholstift.
De eerste kurk is er eentje van intussen al bijna vier jaar geleden: de fles die ik ontkurkte toen de akte getekend was en het huis van mij (nou ja, grotendeels van de bank) was. Ik hield die bij en na de verbouwingen, bij het inrichten van het huis kreeg de kurk als eerste een plaatsje in deze glazen vaas.
Update: eerlijk is eerlijk – onlangs gooide ik alle kurken weg 🙂
Zelf ook doen?
As easy as can be! Je hebt enkel een glazen vaas nodig. En een fijne alcoholstift om de datum en gebeurtenis op de kurken te kunnen noteren.
Flesje ontkurkt? Leg de kurk alvast opzij. Na het feestje kan je er met het stiftje dan de herinnering op noteren. Even laten drogen en bij de rest in de vaas doen.
Verzamel jij ook herinneringen op een originele manier?